Najpopularniejsze katalońskie tradycje

Infografika: Wyniki ankiety

Najpopularniejsze katalońskie tradycje

1. Sant Jordi

Sant Jordi, czyli święty Jerzy to patron Katalonii od 1094 roku, a dzień jego imienin jest jednym z najpiękniejszych w roku. Obchodzone jest wtedy święto zakochanych, w ramach którego mężczyźni otrzymują książki, a kobiety róże. Sant Jordi to dla Katalończyków święto wartości takich jak miłość, kultura i patriotyzm.

Stoiska z kwiatami i książkami, których nie może zabraknąć przy okazji Sant Jordi, zapełniają ulice i place katalońskich miast i miasteczek. To wyjątkowe lokalne święto, które tak obchodzone jest tylko w Katalonii. Co ciekawe, jest to dzień świąteczny, jednak nie jest wolny od pracy.

Sant Jordi jest opiekunem katalońskich zakochanych i cieszy się większą popularnością niż świętowany niemal na całym świecie dzień św. Walentego. Zwyczaj obdarowywania się przez zakochanych książkami l różami łączy się z faktem, że od 1995 roku 23 kwietnia jest według UNESCO Światowym Dniem Książki.

Wyjątkowość tego dnia od samego rana czuć na ulicach. Radość i dobry humor udziela się i Katalończykom i turystom.. To właśnie ta tradycja była najczęściej wymieniana przez naszych ankietowanych. Wspomniała o niej jedna trzecia (33%) badanych. Pod poniższych linkiem możesz zobaczyć przygotowane przez nas video z obchodów Sant Jordi.

• Sant Jordi kwi 23 Wybierz się do Barcelony w dniu świętego Jerzego i zobacz wyjątkowe oblicze tego miasta!
  

2. Castellers

Castellers to druga najpopularniejsza według naszych ankietowanych katalońska tradycja z z 18% wskazań. "Castell" to po katalońsku zamek, stąd castellers to wydarzenie, w ramach którego budowany jest tzw. ludzki zamek, czyli wieża tworzona przez stojących na sobie ludzi. Wieża ta składa się z trzech poziomów: "pinya", "tronco" i"pom de dalt". "Pinya" to baza zamku odpowiadająca za stabilizacje całej struktury i dział jak amortyzator w przypadku zawalenia. "Tronco" to środkowa część złożona z kliku poziomów, z których każdy tworzy zwykle od 1 do 9 osób. "Pom de dalt", czyli najwyższa część, gdzie znajduje się "canalla" - dziecko. To właśnie dziecięca lekkość i zwinność pozwala najmłodszych wdrapać się na sam szczyt wieży. Tworzących wieże czyli "castellers" i ich dzieła można zobaczyć najczęściej przy okazji świąt dzielnic oraz popularnych wydarzeń.

3. Correfocs

Correfocs to katalońska tradycja, która w samej Barcelonie nie jest szczególnie popularna, jednak przyciąga uwagę obcokrajowców. Wymieniło ją 8% naszych ankietowanych, co daje jej trzecie miejsce w zestawieniu. Źródła Correfocs sięgają XII wieku, jednak mimo długiej historii, za czasów generała Franco zabroniono jego świętowania. Obecnie Correfocs przeżywa odrodzenie i najczęściej przybiera postać pokazu ogni sztucznych. Jeśli zobaczysz ludzi przebranych za diabłów i demony, biegnących z ogniami sztucznymi, tańczących w rytm szalonej muzyki, a nawet połykających ogień, trafiłeś właśnie na Correfocs. Największe na to szanse masz przy okazji święta La Mercé, San Juan oraz w czasie obchodów imprez poszczególnych dzielnic.

4. Diada Nacional

Diada Nacional według rezultatów naszej ankiety jest równie popularna jak correfocs. Wymieniło ją 8 % mieszkających w Barcelonie obcokrajowców. Ta tradycja sięga 1714 roku i wojny Burbonami i Habsburgami. Król francuski Ludwik XVI wygrał tę batalię i na tronie w Madrycie zasiadł Francuz. Katalonia stanowiła wtedy część przegranego obozu, więc Barcelona została zajęta przez oddziały francusko-hiszpańskie. Klęska zdecydowała się 11 września 1886 roku i do dziś data ta kojarzona jest z utratą niepodległości Katalonii. Co ciekawe, mimo że mowa o klęsce, od 1980 roku 11 września jest w Katalonii "Dniem Narodowym", dniem świątecznym, wolnym od pracy. Zgodnie z tradycją na pomnikach Rafaela Casanovy i Josepa Moraguesa, bohaterów walk z 1914 roku, składane są kwiaty, a na balkonach domów wieszane są katalońskie flagi. T też jedna z okazji, kiedy usłyszeć można kataloński hymn "Els Segadors".

Katalońskie tradycje

5. Cagatió

Bożonarodzeniowy Cagatió, czyli Tió de Nadal kolejna ciekawa katalońska tradycja. Mający formę małego pieńka Cagatió pierwotnie miał symbolizować ciepło domowego ogniska. Dziś tió to mające ludzkie rysy drewienko z dwoma lub czterema otworami na nogi, czerwonym nosem, wielkim uśmiechem i czerwono-czarnym ubrankiem. Zgodnie z tradycja jego twarz wybierana jest 13 grudnia, w dzień świętej Łucji, a udekorowaniem pieńka zajmuje się cała rodzina. Od tego dnia aż do Świąt jest on pod jej opieką. W Boże Narodzenie rodzina każe się pieńkowi "wypróżnić" (po hiszp. "cagar, stąd cagatio), uderzając w niego kijem i śpiewając tradycyjną przyśpiewkę. A korzystając z chwili nieuwagi dzieci, rodzice wkładają do Cagatió cukierki, orzechy lub turrony, czyli katalońskie świąteczne przysmaki.

6. Castanyada

O Castañada wspomniał zaledwie 1% badanych. To tradycja związana z obchodami nocy 31 października, tuż przed Wszystkich Świętych. Pierwotnie był to średniowieczny zwyczaj, zgodnie z którym zjadano sezonowe produkty i czczono pamięć zaginionych krewnych. Do dziś zachowała się tradycja kulinarna z tamtych czasów i z okazji Castanyady na stołach lądują kojarzące się z tą datą przysmaki takie jak:

• Pieczone kasztany: w wielu miejscach zobaczysz wózki z kasztanami pakowanymi w rożki z gazet.
• Słodkie ziemniaki: spróbuj gorących batatów przygotowanych na grillu lub w piekarniku.
• Panellets: typowo kataloński przysmak, małe słodkie kuleczki najczęściej posypane orzechami pinii, zwykłymi orzechami lub czekoladą, które jedzone są właśnie przed Wszystkich Świętych.
• Moscatell: słodkie wino przygotowane z dojrzałych winogron.

7. Sardana

Sardana to kolejna tradycja, o której wspomniał 1% ankietowanych. Ten tańczony w grupie i w kółku taniec możesz zobaczyć na ulicach wielu katalońskich miast. Sięgająca pierwszego wieku tradycja cieszy się największą popularnością wśród osób starszych, którzy często tańczą sardanę w miejscach publicznych, zapraszając do zabawy wszystkich obserwujących. W XIX wieku taniec zaczął być uważany za istotną część katalońskiej kultury i stał się jednym z symboli odrębności tego regionu od reszty Hiszpanii. Sardana nie jest skomplikowana, jednak ważne jest utrzymywanie rytmu, bowiem kroki dość szybko się zmieniają. Na żywo możesz ją zobaczyć między innymi przy okazji obchodów nocy świętojańskiej (Sant Joan) i La Mercé.

Pozostałe tradycje, które zostały wymienione w ankiecie w kategorii “inne” i które zyskały 6% wskazań to Sant Joan, Calçotada i święta dzielnic, czyli Fiestas Mayores.

8. Sant Joan

Noc 23 czerwca, czyli noc świętojańska ma swoje źródła w tradycji pogańskiej, zgodnie z którą starano się dodać siły słońcu. W Katalonii nadejście lata witane jest ogniami sztucznymi, ogniskami i petardami. W samej Barcelonie obchody skupiają się na plażach, na których spotykają się całe rodziny i grupy znajomych.

• San Juan 2016 w Barcelonie cze 23 - cze 24 Przeżyj niezapomnianą noc świętojańską na plaży w Barcelonie!
  

9. Calçotada

W Katalonii i w Rosellón calçotada to tradycyjna forma jedzenia calçots, czyli specjalnego gatunku cebuli o długich liściach (wyglądem zbliżonej do pora) uprawianego tylko na południu regionu. Od swoich narodzin w miasteczku Valls calçotada to impreza świętowana w gronie rodziny i przyjaciół, zwykle na początki roku, a dokładniej od końca stycznia, chociaż sezon trwa do końca marca, a nawet początków kwietnia. Jeśli będziesz mieć okazję być w Barcelonie w ostatnią niedzielę stycznia, wybierz się na coroczną imprezę Gran Fiesta de la Calçotada de Valls. Zielone końcówki liści calcots nieumyte trafiają prosto na "grilla", gdzie opiekane są ogniem. Następnie zapakowywane są w papier gazetowy i tak podawane na stół. Do calcots podawana jest dedykowana im salvitxada, czyli sos z prażonych migdałów i orzeszków pinii, pomidorów i oliwy oraz wino serwowane z w specjalnej karafce. Zgodnie z tradycją calçots jedzone są rękami, a przed plamami na ubraniu chronią duże śliniaki wiązane na szyi. Przed jedzeniem należy usunąć przypaloną zewnętrzną warstwę liści, złapać cebulę za zieloną końcówkę, zamoczyć w sosie i już można delektować się tym katalońskim przysmakiem.

10. Fiestas Mayores

Fiestas Mayores to odbywające się przez cały rok święta poszczególnych dzielnic. Różne katalońskie miasta świętują w różnym terminie, jednak zwykle obchody trwają kilka dni, a w ich trakcie organizowanych jest wiele atrakcji: uliczne koncerty, wspomniane wyżej castellers, pochody gigantycznych kukieł (tzw. "gegants"), tańce diabłów ("balls de diables"). Nierzadko zwieńczeniem imprezy są pokazy ogni sztucznych, które cieszą się ogromnym zainteresowaniem. W czasie swoich świąt dzielnice są bogato dekorowane; w wielu z nich organizowane są konkursy na najpiękniejsze i najoryginalniejsze zdobienia ulic. Fiesta Mayor de Gracia, po katalońsku "les Festes de Gràcia", czyli odbywające się w drugiej połowie sierpnia święto dzielnicy Gracia w Barcelonie to jedno z najbardziej malowniczych i najpopularniejszych świat dzielnic w Barcelonie. Tysiące mieszkańców i turystów podziwiają imponujące dekoracje i korzystają z bogatego programu atrakcji: koncertów, spektakli teatralnych, wystaw, warsztatów, konkursów, aktywności sportowych, pokazów czy castellers. Degustacje lokalnych przysmaków oraz piwa pozwalają na chwilę poczuć się jak mieszkaniec tej popularnej barcelońskiej dzielnicy.